Turismo Salvaterra de Miño

Parroquia Oleiros

Parroquia de "OLEIROS"

O territorio de Oleiros discorre paralelo ao río Miño. No seu leito consérvanse pesqueiras, antigas construcións de pedra empregadas para capturar a lamprea.

O río favoreceu o asentamento da poboación na parroquia de Oleiros desde tempos antigos. Entre os vestixios atopados dos nosos antepasados destaca un campo de mámoas, descritas polo Padre Sarmiento no século XVIII e actualmente moi destruídas pola acción humana, e atopáronse fragmentos de tégulas romanas no predio de Teáns.

O Miño proporciona, aos veciños de Oleiros e doutras parroquias á súa marxe, abundantes recursos pesqueiros. Ademais, fálase da existencia dunha barca de paso á localidade portuguesa de Monçao.

Ata comezos do século XIX Oleiros estivo dividida en dúas parroquias: “Santa Columba de Pedra Furada” e a de “Santa María de Oleiros”. A unión de ambas levaría a cabo durante o pontificado do bispo tudense Juan García Benito.

A beiras do río Miño hai un manancial de augas sulfurosas, como destaca o médico e erudito Nicolás Taboada Leal en 1877. Hoxe en día, este manancial foi recuperado polo Concello de Salvaterra para o uso público.

 Iglesia Parroquial de Santa María de Oleiros

 Pazo de Teáns

 Restos do viacrucis de Oleiros

 Cruceiro do atrio da Igrexa Parroquial

 Cruceiro do cemiterio de Oleiros

 Cruceiro do Chan dá Igrexa

 Cruceiro dá Aldea, Pedra Furada

 Cruceiro dá Costa

 Cruz alta de Outeiro

 Cruz alta tombada no chan do atrio da Igrexa de Oleiros

 Peto de ánimas dá Costa

 Peto de ánimas do Coto