Turismo Salvaterra de Miño

Parroquia Leirado

Parroquia de "LEIRADO"

Constitúe unha das parroquias máis poboadas do territorio municipal, asentada na zona norte, centro do municipio.

No “castro dá Cidá”, no lugar de Medóns, e no barrio da Serradela, atopáronse diversos vestixios arqueolóxicos que a tradición oral relaciona con lendas referentes a mouros e tesouros.

A primeira referencia escrita que atopamos é na doazón de Bermudo II, o 24 de maio de 991, á Igrexa de Santiago de Compostela, nese momento o seu nome era “ Leitarello”. O seu nome actual figura nos milagres de San Pedro González Telmo, do século XIII, publicados por Pai Flórez.

En 1599 aparece novamente na documentación, con motivo da unión ao termo de parte da desparecida parroquia de “Santa Cristina de Noveledo”, practicamente deshabitada con motivo das pestes que afectaron á zona.

En 1612 Gómez Silva Ozores de Sotomayor, da casa de Santo Tomei de Freixeiro (Vigo), tesoureiro da catedral de Tui e inquisidor de Granada, obtivo o beneficio curado de Leirado e os seus anexos, que posteriormente pasan a ser propiedade da súa familia. O historiador Ávila e A Cova descobre a existencia dun mosteiro dos templarios do que nada quedaba a comezos do século XIX.

 Iglesia Parroquial de San Salvador de Leirado

 Capela de San Roque

 Restos do viacrucis do atrio da igrexa

 Cruceiro do torreiro da Iglesia

 Cruceiro do cemiterio vello

 Cruceiro do cemiterio novo

 Cruceiro por detrás do camposanto

 Cruceiro de San Roque

 Cruceiro de ánimas de Currás

 Pazo-casa Muñoz de Currás

 Cruceiro de Queimadiña

 Peto de ánimas de Santa Cristina